Australische labradoodles zijn geliefd om hun intelligentie, sociale vaardigheden en allergievriendelijke vacht. Oorspronkelijk gefokt in Australië als geleidehonden voor mensen met allergieën, hebben ze snel aan populariteit gewonnen vanwege hun vriendelijke en veelzijdige karakter.  Met hun warme en trouwe aard brengen Australische labradoodles vreugde en gezelschap in talloze huishoudens, wat hen tot een van de meest gewilde honden ter wereld maakt.

In 1955 gebruikte Donald Campbell als eerste het woord "Labradoodle" in zijn autobiografie Into the Water Barrier, verwijzend naar zijn hond Maxie, een kruising tussen een Labrador en een P​oedel. In 1989 wilde Wally Conron, van de Royal Guide Dog Association in Australië, een hulphond  fokken die geschikt was voor mensen met een allergie. Hij kruiste een Labrador retriever met een Poedel. In de jaren 1990 nam de populariteit van allergievriendelijke Labradoodles toe. Australische fokkers voegden de Cocker spaniel toe om de vacht zachter te maken en het lichaam te verfijnen. Dit leidde tot het ontstaan van een nieuw, gestabiliseerd ras: de Australische labradoodle (ALD).